بسم الله الرحمن الرحیم
مسئله اخلاق مسئله تربیت روح است. ادب اسلامی است.
اخلاق مربوط به خُلق است که صورت باطنی انسانهاست. صورت ظاهر انسانها خَلق است.
اگر اخلاق حسنه باشد صورت باطنی ملکوتی و از فرشته ها زیباتر است. ولی اگر خلق پرورش نیافته باشد و حسنه نباشد صورت باطنی شکلی از حیوانات بخود میگیرد. کسی که بد زبان است یا عفتش را حفظ نمیکند یا کسی که همه را با عینک قرمز می بیند، که خداوند در قرآن میفرماید: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجتَنِبوا کَثیرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعضَ الظَّنِّ إِثمٌ ۖ وَلا تَجَسَّسوا؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است؛ و هرگز (در کار دیگران) تجسّس نکنید؛
میفرماید به یکدیگر سوءظن نداشته باشید و در باره کارهای دیگران تجسس نکنید اگر تجسس کنید این قلب دیگر سیاه است و صورت باطنی وحشتناک میشود.
