بسم الله الرحمن الرحیم
معنای معاد
پنجمین اصل از اصول اعتقادات شیعه، معاد است. معاد به معنای «بازگشت در سرای دیگر، بازگشت به سوی اعمال و بازگشت به سوی زندگی جاوید» می‌باشد.
اعتقاد به معاد و حیات بعد از مرگ، یکی از مهمترین و مشکلترین مباحث اعتقادات در همه ادیان آسمانی است. دین مبین اسلام نیز، اهتمام خاصی برای این مسئله قائل است تا حدی که یکی از مهمترین اصول اعتقادات در اسلام، معاد است. همه آفریدگان هستی خود را، از آفریدگار یگانه دریافت می‌دارند و همگی تحت تدبیر حکیمانه او هستند و هیچکدام در هیچ کاری و در هیچ زمان و مکانی، بی‌نیاز از او نیستند و جهان و به خصوص انسان که اشرف مخلوقات است برای هدف و غرضی آفریده شده‌اند که آن تکامل و رسیدن به سعادت جاودانی است. در این درس، پیرامون اثبات وقوع معاد از طریق آیات و روایات، برهان، فطرت و همچنین از طریق عقل (برهان حکمت الهی، عدالت الهی، بقاء روح مجرد) بحث خواهد شد ان شاء الله.
اسامی قیامت در قرآن
در بیشتر سوره‌های قرآن، درباره معاد ذکری به میان آمده است و در بسیاری از سوره‌های اواخر قرآن، به طور کامل یا به طور عمده درباره معاد و احوالات و اوصاف آن سخن به میان آمده است. قرآن کریم، برای توجه دادن انسان به عظمت و بزرگی روز قیامت و احوالاتی که برایش تحقق خواهد یافت، تعابیر و اوصافی عجیب به منظور نشان دادن اوضاع آن روز عظیم آورده و از آن صحنه‌های پر ماجرا یاد فرموده است که از آن جمله است این اسامی و اوصاف:
یَومِ القِیامَة (سوره انبیا/ آیه ۴۷) روز قیامت و به پا خواستن
یوم الدّین (سوره حمد / آیه۴) روز جزا
یوم الحِساب (سوره غافر/ آیه ۲۷) روز محاسبه (تمام اعمال)
یوم الجَمع (سوره تغابن / آیه۹) روز اجتماع (روزی که همه خلائق در آن جمعند)
یوم الخُروج (سوره ق/ آیه ۴۲) روز خارج شدن (از قبر‌ها، از عالم برزخ به عالم آخرت)
الیوم المُوعُود (سوره بروج/ آیه ۲) روزی که وعده داده شده است.
یوم عَظِیم (سوره مریم(ع)/ آیه ۳۷) روز بزرگ
یوم التَناد (سوره مؤمن / آیه ۳۲) روز صدا زدن و یاری خواستن
یوم الاَزِفَة (سوره مؤمن / آیه ۱۸) روز نزدیک
الیوم الحَقّ (سوره نبا / آیه ۳۹) روز حق (آن روز واقعیتی است انکار ناپذیر)
یوم البَعث (سوره روم / آیه ۵۶) روز رستاخیز
