پرسش و پاسخ، توحید

 

پرسش و پاسخ، توحید

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پرسش و پاسخ دروس توحید

سؤال۱: منظور خداوند در آیه‌‌‌‌ی «اِنَّما یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ«فاطر: ۲۸»»؛ از اینکه تنها علما خاشع و متواضع هستند، چیست؟

پاسخ:این عبارت به این معنی است که با معرفت پیدا کردن به عظمت و وحدانیت خداوند، در انسان حالت خشوع پیدا می‌‌‌‌شود، چرا که حالت منیّت و تکبّر از بین خواهد رفت و پیروی از هوای نفس جای خود را به بندگی خدا خواهد داد.

 

سؤال۲: آیا صِرف کسب علوم دینی مانند علم توحید، موجب افزایش نور و بصیرت در باطن انسان می‌‌‌‌شود؟

پاسخ: اگر تهذیب نفس و طهارت باطن نباشد، این علوم موجب نورانیت نمی‌‌‌‌شوند بلکه خود این علم تبدیل به حجاب و تاریکی می‌‌‌‌شود. برای اینکه این علوم تبدیل به نور شوند باید انسان درون خود را تزکیه کند. با تزکیه است که انسان در حصار محکم لااله الّا الله قرار می‌‌‌‌گیرد. کسی که درون خود را از بدی‌‌‌‌های اخلاقی پاک نکند، از این حصار بیرون است. ورود به این حصار نیز شرطی دارد که اطاعت از حجّت معصوم خداست. کسی که مطیع امام باشد در این حصار محکم قرار می‌‌‌‌گیرد.

 

سؤال۳:‌‌‌‌ از نظر دین بالاترین عزّت و بالاترین ثروت برای انسان چیست؟

پاسخ: بالاترین عزّت نزد خداست و اگر کسی به دنبال عزّت است باید به دنبال ایمان و تقوا و اخلاص و طهارت باشد. و بالاترین ثروت زهد و توکّل و اعتماد به خداست. با این سرمایه‌‌‌‌هاست که انسان به حیات طیبّه دست پیدا خواهد کرد.

 

سؤال۴: چه چیزی موجب آرامش واقعی انسان می‌‌‌‌شود؟

پاسخ: آرامش درونی و واقعی به دست خداست. قرآن در این رابطه می‌‌‌‌فرماید: الا بذکر الله تطمئنّ القلوب.یعنی همانا آرامش و اطمینان قلب‌‌‌‌ها با یادخدا به دست می‌‌‌‌آید.

 

سؤال۵: مؤمن باید اخلاق و صفات خود را از چه منبعی آموزش بگیرد.

پاسخ: در وهله‌‌‌‌ی نخست مؤمن باید بداند که منبع صفات پسندیده خداوند متعال است. اوست که حلیم و بردبار است؛ اوست که کریم و بزگوار است. در وهله‌‌‌‌ی بعد پیامبران و اوصیای آنان الگوهای خوب برای مؤمنین هستند؛ همانگونه که قرآن می‌‌‌‌فرماید: لقدکان لکم فی رسول الله اسوه حسنه: یعنی همانا در رفتار رسول خدا برای شما الگوی نیکویی قرار دارد.

 

سؤال۶: علامت کسی که ایمانش به خدا قوی‌‌‌‌ است چیست؟

پاسخ: هر چه انسان ایمانش قوی تر باشد، بیشتر به خدا نزدیک می‌‌‌‌شود و اخلاق و رفتارش رنگ خدایی می‌‌‌‌گیرد؛ همچنین آرامش و اطمینان درونی او بیشتر می‌‌‌‌شود. چنین فردی توکّلش به خداست و در نتیجه دست نیاز به سوی مردم دراز نمی‌‌‌‌کند. همچنین شدّت محبّت او نسبت به خداست و بیش از هر کسی و هر چیزی خدا را دوست دارد؛ و نیز عزّت را مخصوص خدا می‌‌‌‌داند و می‌‌‌‌داند که برای کسب عزّت باید به مؤمن به خدا باشد.

 

سؤال۷: استعدادهای انسان چه زمان شکوفا می‌‌‌‌شود؟

پاسخ:بین شکوفایی استعدادهای انسان و دینداری رابطه‌‌‌‌ای عمیق وجود دارد به این معنی که استعدادهای انسان خصوصاً استعدادهای اخلاقی و معنوی او در اثر تقوا و رهاشدن از شهوات و خواسته‌‌‌‌های تن و ارتباط با خدا شکوفا خواهد شد.

 

سؤال ۸: آیا ایمان هم آفاتی دارد؟ پاسخ: بله، ایمان نیز آفاتی دارد که آن را ضعیف می‌‌‌‌کند و حتّی ممکن است ایمان یک فرد را از بین ببرد. یکی از این آفات، امید داشتن به غیر خداست. امید به غیر خدا نوعی شرک خفی است که آفت ایمان محسوب می‌‌‌‌شود.

 

سؤال ۹: آیا خواندن این دروس دینی نیز آفاتی دارد؟

پاسخ: بله، اگر علوم دینی مانند توحید، تبدیل به عقیده قلبی و ایمان نشوند و فقط در حد یک علم ذهنی باقی بمانند، تبدیل به آفت می‌‌‌‌شوند و موجب تاریکی و حجاب قلب می‌‌‌‌شوند.

 

سؤال۱۰: سست بودن ایمان چه نشانه‌‌‌‌ای دارد؟

پاسخ: از نشانه‌‌‌‌های سست بودن ایمان رنگ‌‌‌‌پذیری از افراد بی‌‌‌‌ایمان است. چنین فردی به نزد هر گروهی که می‌‌‌‌رود به رنگ آنان درمی‌‌‌‌آید و ثبات قدم ندارد.

 

والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته

 

---

[۱] - مربّیان محترم لازم است توجّه داشته باشند که این سؤال و جواب‌ها را خود در کلاس درس بررسی کرده و مراقبت کنند تا پاسخ صحیح برای دانش‌آموزان به روشنی توضیح داده شود تا از ایجاد سوء برداشت جلوگیری به عمل آید.

 

مجمع تعلیمات و تحقیقات دینی صادقیه

اهمیت موضوع عدل در مذهب تشیع

 

درس هایی از اصول عقاید اسلامی ویژه جوانان 

عدل

 اهمیت موضوع عدل در مذهب تشیع

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 اهمیت موضوع عدل در مذهب تشیع 

در مذهب شیعه:

۱ ـ قاضی، حاکم شرع، امام جماعت و شاهد، باید عادل باشند. عدالت در تمام جوانب و شئون زندگی باید رعایت شود. یعنی در خانه، مدرسه، کارخانه، اداره، در معاشرت، کسب، و...

* یَا أیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَلاَ یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، برای خدا، قیام کنید و از روی عدالت گواهی دهید. دشمنی با گروهی شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند. «مائده:۸»

۲ ـ در زمینه‌ی عقاید باید عادل باشند (یعنی برای خدا شریک قائل نشوند. یعنی مخلوق را کنار خالق قرار ندهند.) «ان الشرک لظلم عظیم» که یکی از مصادیق این آیه، آن است که از خودت پیروی کنی و حرف خدا و پیامبرش را زمین بگذاری.

۳ ـ در اخلاق عادل باشد: یعنی صفات رذیله در انسان نباشد. چون این صفات رذیله اگر درون انسان و جود داشته باشد، مقدمه‌ی مرتکب شدن به گناه است و گناه ظلم است.

۴ ـ در عبادت عادل باشد: یعنی آنطور که شرع مقدّس دستور داده است عبادت کند و به واجبات و محرّمات و مستحبّات و مکروهات توجّه کند.

۵ ـ در موقع صحبت کردن، عدالت را رعایت کنند.

* وَ اِذا قُلتُم فَاعدِلوا وَ کانَ ذا قُربی؛ و هرگاه سخن گویید عادلانه گویید هر چند به زیان خویشاوندان باشد. «انعام:۱۵۲»

۶‌ ـ شاهد باید عادل باشد و موقع شهادت، حق را بیان کند. چه به نفعش باشد چه به ضررش. حتی اگر به ضرر پدر و خویشاوندانش هم باشد، باید حق را بیان کند و عدالت را رعایت کند و نگاه به فقیر و یا غنی بودن یا ضعیف و قوی بودن افراد نداشته باشد. فقط باید حق را بگوید و کلّاً در همه‌ی اوامر و نواهی دینی، دستور شرع، مخالفت با ظلم است.

* یَا أیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاء لِلّهِ وَلَوْ عَلَى أنفُسِکُمْ أوِ الْوَالِدَیْنِ وَالأقْرَبِینَ إِن یَکُنْ غَنِیًّا أوْ فَقَیرًا؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به عدالت فرمانروا باشید و برای خدا شهادت دهید، هر چند به زیان خود یا پدر و مادر یا خویشاوندان شما باشند ـ چه توانگر و چه درویش ـ بوده باشند. «نساء:۱۳۵»

۷-  قاضی هم باید عادل باشد و بین مردم به عدالت حکم کند.

* وَإِذَا حَکَمْتُم بَیْنَ النَّاسِ أَن تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ؛ هنگامی که میان مردم داوری می‌کنید، به عدالت داوری کنید! «نساء:۵۹»

نکته: کسانی که معتقدند: هدف وسیله را توجیه می‌کند، تفکر اشتباهی دارند زیرا همان گونه که گفته شد: همه باید در تمامی زمینه‌ها عدالت را رعایت کنند.

نکته: گفتیم عدل، یعنی حق افراد را به طور کامل پرداختن. در بعضی آیات، پروردگار متعال علاوه بر عدل امر به احسان نیز می‌فرماید: «ان الله یامر بالعدل و الاحسان». یعنی علاوه براینکه حق افراد را به آنها می‌دهید، از حق خودتان هم به دیگران ببخشید و نیز می‌فرماید: (ایثار کن) یعنی آنچه را که خودت به آن احتیاج داری به دیگران ببخش.

 

عدل الهی در قران

 

درس هایی از اصول اعتقادات ویژه جوانان 

عدل

عدل الهی در قران

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 عدل

* وَ مَا للهُ یُریدُ ظُلماً للِعالَمین؛ خداوند هرگز اراده ستم و ظلم به هیچکس نخواهد کرد. «آل‌عمران:۱۰۸»

* شَهِدَ الله اَنَّهُ لا اِلهَ اِلا هُوَ وَ المَلائِکَه وَ اولو العِلم قائِماً بِالقِسط؛ خداوند به یکتائی خود شهادت می‌دهد که جزذات پاک او خدائی نیست و فرشتگان نیز گواهی می‌دهند که خداوند برپا دارنده عدل است. «آل‌عمران:۱۸»

* وَ اللهُ الغَنیّ وَ اَنتُمُ الفُقَراء؛ خداوند غنی و بی‌نیاز است و شما فقیر و نیازمند هستید. «محمد۶ :۳۸»

* وَمَا کَانَ رَبُّکَ نَسِیًّا؛ (کسانی ممکن است ظلم کنند که اشتباه می‌کنند فراموش می‌کنند) و خداوند هرگز چیزی را فراموش نخواهد کرد. «مریم:۶۴»

 

* لَقَدْ أرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَ أنزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ؛ به تحقیق، پیامبران خود را با ادله و معجزات فرستادیم و برایشان کتاب و میزان عدل نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند. «حدید:۲۵»

* وَنَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَإِن کَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أتَیْنَا بِهَا وَکَفَى بِنَا حَاسِبِینَ؛ ما ترازوهای عدل را در روز قیامت نصب می‏کنیم، لذا به هیچکس کمترین ستمی نمی‏شود، و اگر به مقدار سنگینی یکدانه خردل (کار نیک و بدی باشد) ما آن را حاضر می‏کنیم، و کافی است که ما حساب کننده باشیم. «انبیا:۴۷»

* فَمَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ خَیراً یَرَه وَ مَن یَعمَل مِثقالَ ذَرةٍ شَرًّ یَرَهُ؛ هر کس به قدر ذره‌ای کار نیک و زشت مرتکب شده به کیفرش خواهد رسید. «زلزال»

* اِنَّ اللهَ یَامُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسان؛ همانا خداوند فرمان به عدالت و احسان می‌دهد... «نحل:۹۰»

* وَ اِذا حَکَمتُم بَینَ النّاس اَن تَحکُموا بِالعَدل؛ و چون حاکم بین مردم شوید به عدالت داوری کنید. «نساء:۵۸»

* وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَى؛ هرگاه سخنی گویید به عدالت گرایید هر چند درباره خویشاوندان باشد. «انعام:۱۵۲»

* فَاحکُم بَینَ النّاس بِالحَق؛ خداوند به (حضرت داود۷) می‌فرماید: باید میان مردم به حق حکم کنی. «ص:۲۶»

* یَا أیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ؛ ای اهل ایمان در راه خدا پایدار و استوار باشید گواه عدالت باشید. عداوت دشمن، شما را از عدالت بیرون نبرد عدالت به تقوا نزدیکتر است پایه و اساس هر نیکی عدالت است. «مائده:۸»

* ْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطین؛ در میان آن دو بر طبق عدالت صلح برقرار سازید، و عدالت‌پیشه کنید که خداوند عدالت پیشه‌گان را دوست دارد. «حجرات:۹»

* کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ؛ هرکسی در گرو عملی است که انجام داده است. «مدثر:۳۸»

* وَ اَن لَیسَ لِلاِنسانِ اِلا ماسَعی؛ و اینکه برای انسان جز آنچه عمل کرد (ثواب و جزائی) نخواهد بود. «نجم:۳۹»

* وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ؛ هر کس با تقوا باشد خداوند راه بیرون شدن (از مشکلات) را بر او می‌گشاید و از جایی که گمان نبرد به او روزی عطا می‌کند و هر که بر خداوند توکل کند خداوند او را کفایت خواهد کرد. «طلاق:۲و۳»

* إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا؛ اگر نیکی کردید به خود کرده و اگر بدی و ظلم کردید به خود کرده‌اید. «اسراء:۷»

 

قضا و قدر الهی

 

درس هایی از اصول عقاید اسلامی ویژه جوانان

عدل

قضا و قدر الهی

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

قضا و قدر الهی:

*سؤال: آیا قضا و قدر الهی سبب جبر در افعال انسان است؟ و آیا سرنوشت انسان از پیش مشخص شده است؟ و هر اتفاقی که می‌افتد، از قبل در قضا و قدر ما مشخص شده و ما تقصیری نداریم؟ مثلا اگرانسان گناهی را انجام داد، مجبور به انجام آن بوده و هیچ اختیاری در انجام دادن آن نداشته است؟.

*جواب: برای پاسخ به این سوال ابتدا معانی قضا و قدر را بررسی می‌کنیم، تا ببنیم این دو اصطلاح چیست و چه ارتباطی با اختیار ما دارد و آیا باعث سلب اختیار از ما می‌شود؟

قضا: قضا به معنای خلقت الهی، سنن و قوانین الهی است (مثل قوانین حاکم در طبیعت). به عنوان مثال قرآن می‌فرماید:

* بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَإِذَا قَضَى أمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُن فَیَکُونُ؛ خداوند آفریننده آسمان و زمین است و چون اراده آفریدن چیزی کند، به محض اینکه بگوید موجود باش، همان لحظه موجود خواهد شد. «بقره؛۱۱۷»

* وَقَضَى رَبُّکَ ألاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ؛ خدای تو حکم فرموده که جز او هیچ کس را نپرستید. «اسراء:۲۳»

قدر: به معنای اندازه، حد و مرز و نیز خصوصیات کمی، کیفی، مکانی و زمانی یک چیز به کار می‌رود. مثلا قرآن می‌فرماید:

* وَاللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ؛ خداوند شب و روز را اندازه گیری و مقدارش را مشخص می‌کند. «مزمل:۲۰»

* وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ؛ هیچ چیزی را نازل نمی‌کنیم مگر به اندازه‌ی معین. «حجر:۲۱»

* إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ؛ البته ما هر چیز را به اندازه آفریدیم. «قمر:۴۹»

نتیجه: هر چیزی که در اطراف ماست، کل نظام الهی و اوامر الهی همه، قضای الهی است که این قضای الهی، اندازه و خصلت مخصوص به خود دارد.

مثلاً: «هُو الَّذی خَلَقَ السّماوات وَ الاَرض» خلقت آسمان و زمین، قضای الهی است. اندازه‌ی آسمان و زمین، قدر الهی است.

سؤال: پس از متوجه شدن معنای قضا و قدر، ببینیم چه ار تباطی بین این قضا و قدر، با اختیار انسان و جود دارد؟

*جواب: یکی از قضا و قدرهای الهی، اختیار در انسان است.

یعنی خداوند متعال به انسان اختیار عنایت فرموده و این اختیار دارای حد و مرز است (معنای قدر) و محدود بودن اختیار یعنی این که اختیار و اراده انسان، مستقل از اراده‌ی خدا نیست و در طول اراده‌ی پروردگار قرار دارد. پس قضا و قدر الهی، سبب سلب اختیار از انسان نمی‌شود.

 

* نکته: به بعضی از قوانین و سنن الهی (قضا و قدر الهی) توجه بفرمایید:

۱ ـ وَأَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى؛ و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست. «نجم:۳۹» یعنی اگر کار خوب کرد، نتیجه‌ی خوب می‌بیند و اگر کار بد کرد، نتیجه ای جز بدی نمی‌بیند و اگر فکر کند با بدی می‌تواند به خوبی و بهشت برسد، خیال باطلی است.

۲ ـ قضای خداوند این است که جامعه‌ی اسلامی، بر اثر ایمان و تقوی، سعی و تلاش، جهاد با نفس، امر به معروف و نهی از منکر، پاسداری از دین و وحدت، به رشد و عزت دست یابد. به تعبیر قرآن:

* وَأنتُمُ الْأعْلَوْنَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ؛ شما برترید اگر ایمان داشته باشید! «آل‌عمران:۱۳۹»

 اگر مردم سراغ سستی، بی‌تفاوتی، گناه و فسق و نفاق، دنیا طلبی بروند؛ به ذلت و بدبختی کشیده می‌شوند، این قضای الهی است. مثلا مسلمانان صدر اسلام، در جنگ بدر به خاطر ایمان به خدا و تلاش و مقاومتی که در راه دین از خود نشان دادند، به پیروزی رسیدند. اما در جنگ احد، وقتی مسلمانان، به خاطر دنیا طلبی، تنگه‌ی احد را رها کردند، شکست خوردند و صدمات بسیار زیادی متحمل شدند. با وجودی که اسلام دین حق است، ولی قضای الهی این گونه است که اگر اطاعت از خدا و رسول باشد، پیروزی حاصل می‌شود ولی اگر دنیا طلبی بر مسلمین حاکم شد، شکست می‌خورند.

۳-  عجله، شتاب و گناه، مایه پشیمانی و گرفتاری می‌شود و تعقل و تفکر در انجام امور همراه با مشورت با افراد ذی صلاح، مقدمه‌ی رسیدن به پیروزی و سعادت است. این قضای الهی است و برعکس اگر این مسائل رعایت نشد و انسان، عجول و ظلوم و کفور شد، شکست خواهد خورد.

۴-  امتحانات الهی برای همه، جزء قضا و قدر الهی است. همه باید امتحان شوند تا بفهمند مومن و خداخواه هستند یا خود خواه و دنیا طلب.

* قضا و قدر الهی بر دو نوع است: قضای حتمی (قطعی) و قضای معلق (غیر قطعی)

پرسش و پاسخ، عدل

 

 

 

پرسش و پاسخ،

عدل

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

پرسش و پاسخ / عدل

سؤال۱: بر چه مبنایی گفته می‌شود: خدا هرگز ظلم نمی‌کند؟ توضیح دهید:

پاسخ:آنچه ریشه‌ی ظلم است در خدا راه ندارد، خداوند نیاز به ظلم ندارد. هر چه اراده کند انجام می‌شود، فراموشی و اشتباه و جهل در او راه ندارد.

 

سؤال۲: اینکه باید در همه‌ی ابعاد زندگی عادل بود به چه معناست؟

پاسخ: خدا به انسان دستور داده است که همه باید در همه‌ی زمینه‌ها عادل باشند: در اعتقادات عادل باشند یعنی عقاید صحیح داشته باشند. در اخلاق عادل باشند؛ یعنی اخلاق بد را از خود دور کنند. در عبادات عادل باشند، یعنی واجبات شرع را انجام دهند و مطیع دستورات خدا باشند  و در رعایت حقوق  نیز عادل باشند.

 

سؤال۳: در جامعه شیعی، عدالت تا چه حد اهمیت دارد؟

پاسخ: از نظر فقه شیعه تمام ارکان اصلی جامعه باید در دست افرادی باشد که عادل هستند: حاکم شرع باید عادل باشد، مرجع تقلید باید عادل باشد، قاضی باید عادل باشد، شاهد در دادگاه باید عادل باشد، امام جماعت باید عادل باشد. این مسأله نشان می‌دهد که عدالت در جامعه شیعه در بالاترین در حدّ اهمیت قرار دارد.

 

سؤال۴:  آیا این تصوّر که سرنوشت‌ها از قبل نوشته شده‌اند و هر کسی «پیشانی نوشت» دارد، تصوّر صحیحی است؟

پاسخ: خیر، هر کسی بر اساس اعمال خوب یا بد خود، سرنوشت نهایی خود را که بهشتی است یا جهنّمی رقم می‌زند. اینکه یک نفر به راه خیر برود یا به راه شر، کاملاً به اختیار خود اوست و در این راه جبری وجود ندارد، قرآن نیز می‌فرماید: انّا هَدَیناه السّبیل، امّا شاکراً و امّا کفورا: ما به حقیقت راه (حق و باطل) را به او نمودیم حال خواهد (هدایت پذیرد و) شکر (این نعمت) گوید و خواهد (آن نعمت را) کفران کند (انسان: ۳).

 

سؤال۵: علّت تفاوت‌های انسان‌ها چیست؟

پاسخ: خدا درباره علّت تفاوت انسان‌ها در سوره حجرات آیه‌۱۳ می‌فرماید: «إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى‏ وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا: اى مردم، ما همه شما را نخست از مرد و زنى آفریدیم و آنگاه شعبه ‏هاى بسیار و فرق مختلف گردانیدیم تا یکدیگر را بشناسید.» به این ترتیب تفاوت انسان‌ها برای این است که آدم‌ها هر یک با ویژگی منحصر به فرد خود شناخته شوند و اگر قرار بود همه یک شکل و مشابه هم باشند شناسایی افراد از یکدیگر سخت و یا غیرممکن می‌شد. درادامه همین آیه است که خدا می‌فرماید: انّ اکرمکم عندالله اتقیکم: یعنی گرامی‌ترین شما نزد خدا با تقواترین شماست. به این معنی که این تفاوت‌ها موجب امتیاز کسی بر دیگری نیست و تنها تقواست که موجب می‌شود کسی نزد خدا عزیزتر باشد.

 

سؤال۶: آیا همه‌ی انسان‌ها مورد امتحان الهی قرار می‌گیرند؟

پاسخ: بله امتحان الهی حتمی است و همه انسان‌ها به نحوی و متناسب با خود در زندگی این دنیا مورد ازمون الهی قرار می‌گیرند.

 

سؤال۷:در رابطه با موضوع عدل الهی بیشتر مردم چه اشتباهاتی می‌کنند؟

پاسخ: برخی خدا را ظالم می‌دانند، برخی خود با گناهانشان مرتکب ظلم می‌شوند، برخی با شرک به خدا مرتکب ظلم عظیم می‌شوند. برخی نیز اختیار انسان را که نعمت بزرگ الهی است انکار می‌کنند و به این ترتیب گناهان خود را به حساب خدا می‌گذارند و به این ترتیب نسبت ظلم به خدا می‌دهند.  

 

والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته

 

مجمع تعلیمات و تحقیقات دینی صادقیه

ضرورت ارسال رسل

 

درس هایی از اصول عقاید اسلامی ویژه جوانان 

نبوت 

ضرورت ارسال رسل

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

آیات قرآن در رابطه با موضوع نبوت

* قل الله یهدی لِلحق؛ ... بگو: تنها خداوند به حق هدایت میکند. «یونس:۳۵»

* آن عَلَینا لَلهُدی؛ به یقین هدایت و راهنمایی بر ماست. «لیل:۱۲»

 

راهنمایان بشر را خداوند هدایت فرمود

* من یهدِ اللهُ فَهُوَ لِمُهتَد؛ هر کس را خداوند هدایت نماید او هدایت یافته است. «کهف:۱۷»

* اُولئکَ اَلذّینَ هَدَی الله فَبِهُداهُمُ اقتَدِه؛ آن‌ها (انبیاء: ) کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده است پس به هدایت روشن آن‌ها اقتدا کن. «انعام:۹۰»

* وَمَن یَهْدِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن مُّضِلٍّ؛ هر کس را که خداوند هدایت کند هیچ گمراه کننده‌ای نخواهد داشت. «زمر:۳۷»

* اللهُ اَعلَمُ حَیثُ یجعَل رِسالَتَه؛ خداوند داناتر است که رسالت خویش را کجا قرار دهد. (چون پیامبران را خود برای هدایت امت تجهیز فرمود) «انعام:۱۲۴»

* إِنَّا أخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَةٍ ذِکْرَى الدَّارِ وَإِنَّهُمْ عِندَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ الْأخْیَارِ؛ ما آن‌ها را خصلت پاکی (و عصمت) بخشیدیم تا یاد قیامت کنند و آن‌ها در نزد ما از برگزیدگان و نیکان هستند. «ص: ۴۷و۴۶»

* وَ کُلاً فَضَلنا عَلَی العالَمین؛ و تمامی (پیامبران را) بر [همه‌ی] جهانیان برتری دادیم. «انعام:۸۶»

* النّبی اَولی بالمؤمنین مِن اَنفُسِهِم؛ پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است (یعنی صاحب اختیار جان و مال فرزندان آن‌ها می‌باشد). «احزاب:۵۶»

* آن الله و مَلائِکَته یصَلونَ عَلَی النَّبی یا اَیها الَذینَ آمَنو صَلّو عَلَیه وَ سَلَّموُا تَسلیما؛ خداوند و فرشتگانش بر پیامبر صلوات می‌فرستند ای کسانیکه ایمان آورده‌اید بر او صلوات فرستید و سلام کنید و کاملاً تسلیم رسول باشید. «احزاب:۶»

*لَقَد کانَ لَکُم فی رَسُول الله اُسوَه حَسَنَه؛ [مسلماً] برای شما در زندگی رسول خدا را بهترین الگو و سرمشق نیکو قرار دادیم. «احزاب:۲۱»

* لَقَد مَنَّ الله عَلَی المؤمنینَ اِذَ بَعَثَ فیهِم رَسُولاً مِن اَنفُسِهِم؛ خداوند بر مؤمنان منت نهاد به این نعمت بزرگ بخشید هنگامیکه در میان آن‌ها پیامبری از خودشان مبعوث فرمود ... «آل‌عمران:۱۶۴»

* یس و القرآن الحکیم اِنَکَ لَمِنَ المُرسَلین عَلی صِراطٍ مُستَقیم؛ سوگند به قرآن حکیم که تو قطعاً از رسولان (خداوند) هستی بر طریقی مستقیم. «یس:۱تا۴»

* وَ ما اَرسَلناکَ اِلّا کافَهً لِلناس بشیراً وَ نَذیراً؛ و ما تو را به پیامبری نفرستادیم مگر برای همه مردم ( تا آن‌ها را به پاداش‌های الهی) بشارت دهی و (از عذاب او) بترسانی. «سباء:۲۸»

* وَ ما اَرسَلناکَ اِلّا رَحمهً لِلعالَمین؛ ما تو را جز برای رحمت همه جهانیان نفرستادیم. «انبیاء(ع):۱۰۷»

* قُل یا اَیهَا الناسُ اِنّی رَسُولُ اللهِ اِلیکُم جَمیعا؛ بگو: ای مردم من فرستاده خدا بر همه شما هستم. «اعراف:۱۵۸»

* وَ رُسُلاً قَد قَصَصناهُم عَلَیکَ مِن قَبلُ وَ رُسُلاً لَم نَقصُصهُم عَلَیک؛ و سرگذشت (تعدادی) از پیامبران را پیش از این برای تو گفته‌ایم ولی سرگذشت (تعدادی) از پیامبران را بیان نکردیم. «نساء:۱۶۴»

* ما کانَ مُحمَدُ اَبا اَحَدٍ مِن رِجالِکُم وَلکِن رَسولَ اللهِ وَ خاتَمَ النَّبیین؛ حضرت محمد (صلوات الله علیه و اله) پدر هیچیک از مردان شما نیست او رسول خدا و خاتم پیامبران است. «احزاب:۴۰»

* شَرَعَ لَکُم مِنَ الدّین ما وَصی بِهِ نوُحاً وَ الذّی اَوحَینا اِلَیکَ وَ ما وَصَینا بِهِ ابراهیمَ و مُوسی و عیسی؛ آئینی را برای شما تشریع کردیم که به نوح توصیه کرده بودیم و از آنچه بر تو وحی نمودیم به ابراهیم علیه السلام، موسی علیه السلام و عیسی علیه السلام سفارش نمودیم. «شوری:۱۳»

* آن اَلذین یبایعونَکَ اِنَّما یبایعُونَ الله یدُالله فَوقَ اَیدیهِم؛ (ای رسول ما) کسانی که با تو بیعت می‌کنند (در حقیقت) تنها با خدا بیعت می‌نمایند (دست تو دست خداست) و دست خدا بالای دست آن‌ها است. «فتح:۱۰»

  

 

نبوت

شرایط نبوت

 

درس هایی از اصول عقاید اسلامی ویژه جوانان 

نبوت 

شرایط نبوت

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

شرایط نبوت

 

۱ ـ معجزه

معجزه از مادة اعجاز است و در لغت به معنای عاجز کردن و ناتوان ساختن است. و در اصطلاح علم کلام، به کاری خارق العاده (عجیب و شگفت انگیز) گفته می‌شود که انبیاء برای اثبات صدق ادعای خویش (به اینکه ما پیامبرانی مبعوث از جانب خداوند متعال هستیم) انجام می‌دهند.

 

چرا پیامبران باید معجزه داشته باشند؟ همان طور که در تعریف معجزه گفته شد، این معجزه برای اثبات ادعای پیامبران است. یعنی همانطوری که هر کس باید برای ادعای خود، دلیلی داشته باشد، دلیل پیامبران بر اینکه ما از جانب خداوند مبعوث شده‌ایم، این معجزه است.

  

خصوصیات معجزه

۱) خارق العاده است.

۲) هیچ فردی توانایی انجام چنین کاری ندارد.

۳) همراه با تحدی (مبارزه طلبی) است: یعنی: هر کس که فکر می‌کند که می‌تواند چنین چیزی بیاورد، دست به کار شود (ولی هیچ کس در هیچ وقتی نمی‌تواند انجام دهد)

۴) شکست ناپذیر است، یعنی: قدرتی بالاتر از قدرت به وجود آوردندة معجزه وجود ندارد که مثلاً بخواهد آن معجزه را از بین ببرد یا اثرش را خنثی کند

۵) ـ همراه با ادعای پیامبری است. یعنی: من چون پیامبر هستم، این کار را انجام می‌دهم.

به عنوان مثال، قرآن برای معجزه بودن خود می‌فرماید:

* قُل لَئِن اجتَمَعَتِ الإنسُ وَ الجِنُّ عَلی آن یأتُو بِمِثلِ هذَا القُرآنِ لا یأتُونَ بِمِثلِهِ وَ لَو کانَ بَعضُهُم لِبَعضٍ ظَهیراً؛بگو که اگر جن و انس متفق شوند که مانند این قرآن کتابی بیاورند هر گز نتوانند مثل آن آورند هرچند همه پشتیبان یکدیگر باشند. «اسراء۸۸»

توضیحی پیرامون خارق العاده بودن معجزه: معجزه از امور شگفت انگیزی است که ما علت آن را نمی‌دانیم که چیست (نه آنکه یک کاری باشد که محال عقلی باشد)، معجزه کار غیرممکن و محال عقلی نیست. چون امور خارج از ذهن ما، دو حالت دارند:

الف) غیرممکن (محال عقلی): که عقلاً وقوع آن در عالم خارج امکان ندارد. مانند اجتماع نقیضین.

ب) امور ممکن) (که دو دسته می‌شوند)

ـ کارهایی که به طور معمول و عادی، صورت می‌گیرد: مانند تمام حوادث پیرامون خودمان در عالم طبیعت.

ـ کارهایی که برای ما معمولی نیست: مثلاً تبدیل شدن عصا به یک اژدهای وحشتناک، کاری است غیرعادی برای نوع بشر. که به این دسته از امور محال وقوعی گویند. معجزة انبیاء: از این قبیل کارها هستند. 

نکته ۱: معجزه، تجلی ولایت تکوینی خداوند متعال، در عالم وجود است. یعنی همانطور که خداوند متعال هرچه را اراده می‌فرماید که موجود شود، موجود می‌شود، همین قدرت را به پیامبران خود: اعطا فرموده است تا برای اثبات حقانیت خود، تصرفاتی در عالم وجود، انجام دهند و کارهای خارق العاده، ارائه دهند. (از این نکته نیز معلوم می‌شود که معجزه جزء امور ممکن الوجود است، فقط ما سرّ آن را نمی‌دانیم).

نکته ۲: ما علت و سرّ معجزه را، هرچه قدر هم که علم پیشرفت کند، نمی‌توانیم متوجه شویم و معجزه بودن آن به همین است و اگر سرّ آن گفته شده بود دیگر معجزه نیست (چون اگر علت فهمیده شود، دیگر معجزه نیست)

نکته ۳: همان طور که گفته شد، معجزه برای اثبات حقانیت پیامبران: و وسیلة هدایت مردم است. یعنی هرگاه این معجزه وسیلة هدایت مردم می‌شد، پیامبران: معجزه ارائه می‌دادند. فلذا اگر بعضی از مردم می‌خواستند از این معجزه‌ها سوء استفاده کنند (مثلاً به زندگی مادی بهتری برسند) و کاری با دین و دیانت و ایمان آوردن نداشتند، دیگر پیامبران: از ارائة معجزه خودداری می‌نمودند، به عنوان مثال قرآن کریم در سوره اسراء می‌فرماید:

* وَ قالُوا لَن نُؤمِنَ لَکَ حَتَّی تَفجُر لَنا مِنَ الأرضِ ینبُوعاً(۹۰)

أوتَکُونَ لَکَ جَنَّهٌ مِن نَخیلٍ وَ عِنَبٍ فَتُفَجَّرَ الاًنهارَ خِلالَها تَفجیراً(۹۱)

أو تُسقِطَ السَّماءَ کَما زَعَمتَ عَلَینا کِسَفاً أو تَأتِی بِاللهِ وَ المَلائِکَه قَبیلاً(۹۲)

أو یکُونَ لَکَ بَیتٌ مِن زُخرُفٍ او تَرقی فِی السَّماءِ وَ لَن نُؤمِنَ لِرُقیکَ حَتَّی تُنَزَّلَ عَلَینا کِتاباً نَقرَؤُهُ قُل سُبحانَ رَبّی هَل کُنتُ إلاَّ بَشَراً رَسُولاً(۹۳)؛

و گفتند: ما هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد تا آنکه از زمین برای ما (به اعجاز) چشمه آبی بیرون آری.(۹۰)

یا آنکه تو را باغی از خرما و انگور باشد که در میان آن باغ نهرهای آب جاری گردانی.(۹۱)

یکی بودن پایة دعوت انبیاء علیهم السلام (توحید)

 

درس هایی از اصول عقاید اسلامی ویژه جوانان 

نبوت 

یکی بودن پایة دعوت انبیاء علیهم السلام (توحید)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

یکی بودن پایة دعوت انبیاء علیهم السلام "توحید"

اصول کلّی و اعتقادی پیامبران علیهم السلام همه یکی می‌باشد؛ چون دین ارضاء کنندة فطرت است و فطرت انسان‌ها تغییر نمی‌کند و هدایت نیز که به سوی صراط مستقیم است هیچگاه تغییر نمی‌کند؛ بنابراین پایة دعوت همة انبیاء علیهم السلام یکی است که همان توحید است.

* وَ لَقَد بَعَثنا فی کُلَّ اٌمَّهٍ رَسُولاً آن اعبُدُوا اللهَ وَ اجتَنِبُوا الطّاغُوت؛ ما برای هر امتی پیامبری مبعوث کردیم تا خدای یکتا را بپرستید و از طاغوت و بت اجتناب و دوری جویید. «نحل:۳۶»

 

نبوّت خاصه

این بحث، شامل اثبات و شناخت خصوصیات پیامبرانی است که از جانب خداوند متعال مبعوث به رسالت شده‌اند و اینکه در عصر ما خداوند متعال اطاعت کدامیک از آن‌ها را امر فرموده؟ در عین آنکه نبوت همة آن‌ها را قبول می‌کنیم.

پیامبران بسیار در مقاطع مختلف تاریخی مبعوث گشته‌اند و در میان آن‌ها برخی صاحب شریعت و کتاب بوده‌اند و بقیة انبیاء شریعت آن صاحبان کتاب را، تبلیغ می‌فرمودند.

در عصر ما از ادیان آسمانی معروف که مدعی داشتن کتاب آسمانی و شریعت می‌باشند عبارتند از: یهود، مسیحیت و اسلام و سه کتاب مربوط به آن‌ها، تورات و انجیل و قرآن کریم می‌باشد.

تورات و انجیل _که اکنون در دست بشر است_ فاقد تواتر هستند که در ذیل به اثبات این مطلب پرداخته می‌شود علاوه بر اینکه مشتمل بر تناقضات هستند و با مقام نبوت و عصمت انبیاء علیهم السلام مخالفت دارند و از طرفی با توحید، سازگار نیستند (که این مطالب نشان دهنده تحریف شدن این کتاب آسمانی است) و به خاطر عدم تواتر و تحریفی که در آن‌ها صورت گرفته است، نمی‌توان آن را به عنوان دینی که ضامن هدایت انسان است، انتخاب کرد.

تواتر یعنی اخبار نبوّت و معجزات و محتوای کتاب و احکام و تعالیم آنان را از زمان بعثت تا به حال به شکل پیاپی بدون وقفه بین افراد ناقل، توسط اشخاص زیاد و مورد اعتماد به دست ما رسیده باشد و این مسئله دربارة دین یهود و مسیحیت صدق نمی‌کند.

 

دین یهود و تحریف آن

بعد از حضرت موسی علیه السلام، بنی اسرائیل در سه دورة طولانی دین خدا را ترک گفته و به شرک و بت پرستی روی آوردند. از سویی در تورات موجود (که تحریف شده است) داستان‌هائی دربارة انبیاء علیهم السلام نقل گردیده و نسبت های ناروائی به خداوند متعال و پیامبرانش علیهم السلام داده شده است که هیچ کدام با مقام نبوّت و عصمت و رهبری الهی سازگار نیست.

علاوه بر اینکه خدای متعال را (الیعاذ بالله) به صورت انسانی ترسیم می‌کند که نسبت به بسیاری از امور آگاهی ندارد و بارها از کارهای خودش پشیمان می‌شود و یا (الیعاذ بالله) نسبت به تبهکاری به حضرت داود علیه السلام داده و یا نسبت شرب خمر و تبهکاری با محارم را به حضرت لوط علیه السلام و مطالب بسیار زشتی در داستآن‌های آن دیده می‌شود که به انبیاء الهی چون حضرت موسی، یعقوب، ‌هارون و اسحق علیهم السلام نسبت داده شده است که انسان از بیان آن‌ها شرم می‌کند. این نکات کافی است تا انسان دریابد که این کتاب فعلی، تحریف شده و آن کتاب آسمانی یعنی تورات اصلی نیست.

گذشته از این، یهودیان خدا را مخصوص خود می‌دانند و اجازه به کسی که بخواهد به دین آنان وارد شود نمی‌دهند و لذا برای دین خود تبلیغ نمی‌کنند.

محتوای دین اسلام، دلیلی برحقّانیت آن

 

درس هایی از اصول عقاید اسلامی ویژه جوانان 

نبوت 

محتوای دین اسلام، دلیلی برحقّانیت آن

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

معجزات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

از پیامبر اکرم صلی الله وعلیه و آله معجزات فراوانی ظاهر گشته است که در کتب تاریخ و حدیث از جمله کتاب «بحارالانوار» و «مدینه المعاجز» و ... بسیاری از آن‌ها به حد فوق تواتر نقل شده است.

در اینجا چند نمونه از معجزات آن حضرت را ذکر می‌کنیم.

 

الف) معراج

قرآن مجید وقوع این معجزة الهی و بعضی از مراحل آن را بیان می‌فرماید:

در یکی از شب‌ها، جبرئیل علیه السلام به خدمت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله و سلم آمده و عرض می‌کند: امشب سفر عجیبی دارید و من مأمورم با شما باشم تا با هم به نقاط مختلفی برویم. به این ترتیب آن حضرت معراج خود را از مکه آغاز کرده و به سوی بیت المقدس حرکت می‌کنند و پس از مدت کوتاهی در آن نقطه فرود آمده، از نقاط مختلف مسجد بیت اللّحم که زادگاه حضرت مسیح علیه السلام است بازدید می‌کنند سپس از آنجا با سوار شدن بر «براق» که مرکبی آسمانی است به طرف آسمان حرکت نموده و با ارواح پیامبران و فرشتگان صحبت فرمودند، همچنین از بهشت و دوزخ بازدید نمودند سپس به سدره المنتهی تشریف بردند. در مراجعت نیز در بیت المقدس فرود آمدند و راه مکه را پیش می‌گیرند و در بین راه با کاروان تجارتی قریش ملاقات فرمودند. سپس به منزل خویش رسیده و از مرکب آسمانی پیاده شدند.

* سُبحانَ الَّذی اٌسری بِعَبدِهِ لَیلاً مِنَ المَسجِدِ الحَرامِ إِلَی المَسجِدِ الاقصَی؛ پاک و منزه است خدایی که بنده اش را در یک شب از مسجد الحرام به مسجد الاقصی برد. «اسراء:۱»

صبح فردا، پیامبر صلی الله و علیه و آله در محافل و مجامع قریش جریان معراج خود را بیان فرمودند و آن‌ها تکذیب کردند و گفتند: کیفیت ساختمان بیت المقدس چگونه بود؟ آن حضرت نه تنها خصوصیات ساختمان بیت المقدس، بلکه حوادثی را که در راه بازگشت از بیت المقدس به مکه رخ داده بود یعنی خبر از کاروان تجارتی قریش را بازگو فرمود.

 

 

ب) خبردادن از غیب

اخبار غیبی که از پیامبر صلی الله و علیه و آله بیان شده است و در کتب تاریخ و حدیث ذکر شده که خارج از حد شمارش است. (برای آشنایی از تعدادی از آن‌ها می‌توانید به کتاب راه سعادت نوشتة علامة شعرانی مراجعه فرمایید).

 

ج) قرآن معجزه‌ای جاودان

قرآن مجید از جهات گوناگون دارای اعجاز است و با گذشت زمان، جنبه‌های بیشتری از این اعجازات کشف می‌شود.

پرسش و پاسخ، نبوت

 

درس هایی از اصول عقاید اسلامی ویژه جوانان 

نبوت 

پرسش و پاسخ، نبوت

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 پرسش و پاسخ، نبوت

 

پرسش و پاسخ [1]

سؤال۱: نبوت عامه و نبوت خاصه به چه معناست؟

پاسخ: منظور از بحث نبوت عامه بیان این نکته است که باید پیامبرانی برای هدایت انسان‌ها از جانب خدا باشند که راه رستگاری و پیام الهی را به گوش ما برسانند و این پیامبران باید معصوم از خطا باشند. منظور از بحث نبوت خاصه نیز شناسایی پیامبران الهی در طول تاریخ است که چنین وظیفه‌ مهمی را به انجام رسانده‌اند.

سؤال۲: ارسال پیامبران از جانب خداوند چه ضرورتی دارد؟

پاسخ: با توجّه به اینکه هدایت انسان‌ها بر خلاف حیوانات و فرشتگان، تشریعی است، یعنی انسان‌ها برای هدایت خود نیاز به آموزش دارند، بنابر این خداوند برای هدایت انسان‌ها معلّمینی الهی را ارسال کرده‌ است تا پیام‌های سعادت‌بخش او را به انسان‌ها برسانند.

سؤال۳: هدایت فرشتگان چگونه است؟

پاسخ: هدایت فرشتگان برخلاف هدایت انسان، تکوینی است، یعنی خداوند آنچه برای هدایت به آن نیاز دارند را در اختیارشان قرار می‌دهد بدون آنکه معلّمی داشته باشند.

سؤال۴: اطاعت از رسول خدا صلوات الله علیه و آله و سلم چه رابطه‌ای با اطاعت از خداوند دارد؟

پاسخ:خداوند در آیه‌ ۵۹ سوره نساء، اطاعت از رسول را به دنبال اطاعت از خود قرار داده است: أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ: یعنی همانگونه که باید از خدا اطاعت کنیم باید از رسول خدا و ائمه علیهم السلام نیز اطاعت کنیم. همچنین در آیه‌ دیگری از قرآن شرط محبوب شدن در درگاه الهی را اطاعت از رسول خدا بیان می‌کند: قُلْ آن کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی‏ یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ(آل‌عمران:۳۱): بگو (اى پیغمبر): اگر خدا را دوست مى‏دارید مرا پیروى کنید تا خدا شما را دوست دارد. به این ترتیب خداوند کسی را دوست دارد که در عمل از رسول خدا صلوات الله علیه و آله پیروی کند.

سؤال۵: این نکته که پیامبران ارضاء کننده‌ فطرت انسان هستند به چه معناست؟

پاسخ: به این معناست که پیام‌ها و دستوراتی را که از جانب خدا آورده‌اند متناسب با فطرت توحیدی و نیاز درونی انسان به پرستش و پاکی و عدالت و خوبی‌هاست. تمام محتوای دعوت پیامبران حاوی چنین پیام‌های انسانی است که با فطرت انسان‌ها هم‌خوانی دارد و ارضاء کننده آن است.

سؤال۶: راه رسیدن به معرفت و ایمان به رسول خدا صلی الله و علیه و آله چیست؟

پاسخ: طبق آنچه در دعای عرّفنی نفسک... آمده است باید ابتدا به خدا معرفت پیدا کرد و سپس به معرفت رسول خدا صلی الله و علیه و آله دست یافت. بعد از آن نوبت به معرفت امامان می‌رسد.

سؤال۷: آفت معرفت به رسول خدا صلی الله و علیه و آله چیست؟

پاسخ: اطاعت نکردن از رسول خدا و اکتفا کردن به دانش و وارد نشدن این معرفت به قلب، آفت بزرگ این معرفت است.

والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته

 

 

 

---

1 - مربّیان محترم لازم است توجّه داشته باشند که این سؤال و جواب‌ها را خود در کلاس درس بررسی کرده و مراقبت کنند تا پاسخ صحیح برای دانش‌آموزان به روشنی توضیح داده شود تا از ایجاد سوء برداشت جلوگیری به عمل آید.

 

 مجمع تعلیمات و تحقیقات دینی صادقیه